Vanelle maakt, speelt, vertelt en verbeeldt iets waar mensen naar komen kijken. Die mensen heten dan publiek. De mensen waar naar gekeken en geluisterd wordt zijn de spelers. Op het moment dat deze twee soorten mensen samen komen; gebeurt er IETS.
In dat IETS gebruikt Vanelle iets dat zich eerst in een mens of in een ziel bevindt: iets klein, iets dat wringt, iets met een haakje aan of een hoek af of iets moois om van daaruit IETS te maken: theater.
Nu & straks:
Nu & straks:
 |  foto: Reinout Hiel |
|---|---|
 foto: Reinout Hiel |  foto: Reinout Hiel |
 foto: Reinout Hiel |  foto: Reinout Hiel |
 foto: Reinout Hiel |  foto: Reinout Hiel |
 foto: Reinout Hiel |  foto: Reinout Hiel |
 foto: Reinout Hiel |  foto: Reinout Hiel |
 foto: Reinout Hiel |
Wat wordt het?
Een jongen of een meisje?
Jelle kijkt in een spiegel
en hij ziet Nelle.
Nelle speelt en ze is Jelle
Jelle en Nelle zoeken de woorden om te
vertellen wie ze zijn.
Bol Wol gaat over jongens en meisjes.
Blauw en roze - vakjes en kotjes.
Over spelen.
Kind zijn.
Jezelf (durven) zijn in een wereld waarin veel klaar en helder moet zijn.
Soms zijn we een bol wol.
De ene keer netjes opgerold.
De andere keer een warboel.
Jelle en Nelle ontvangen het publiek in een tent. Ze spelen. Ze ontwarren knopen.
Na de voorstelling krijgt het publiek een boekje waarin ze hun eigen ik op ludieke wijze kunnen weergeven.
SPEL en CONCEPT:Nelle De Maeyer
COACH: Tom Ternest
POPJE: Nette De Maeyer
VORMGEVING/ILLUSTRATIE BOEKJE: Barbara Raedschelders
FOTO'S: Reinout Hiel
Bol Wol
toen:
K I P
"Deze ik is in mijn lijf gekropen zonder dat ik het wist. Hoe ikkig kan ik gaan? Welke ik ben ik zonder een moeder, een vader, een broer, een zus, een vriend, een buur, een klasgenoot, een huisdier...?
IK is dan niks.
n-ik-s."
Straks is nu gedaan
- Ik heb nu geen tijd!
- Straks
- We moeten op tijd zijn!
- Seffens
- We gaan te laat zijn!
- Subiet
