top of page
Foto van schrijvernelle

't is de liefde


Ik studeerde Woordkunst in Antwerpen. In 2003 studeerde ik af. Een vak dat we onder andere kregen was 'audiodocumentaire'. Hierin werden we uitgedaagd om auditief een verhaal te vertellen. We namen op in een studio of gingen de straat op met een opnametoestel. Ik spreek hier nog over het cassette-tijdperk!

On-ge-loof-lijk wat er in die 20 jaar op technologisch vlak allemaal veranderd en geëvolueerd is. Maar dit ter zijde.


Voor dit geluidsdocument/audioportret interviewde ik mijn grootmoeder.

Ikzelf was 22 jaar, zij 77 jaar. Maria was haar naam. Aanleiding om een audioportret over haar te maken was de tekst 'Mijn vagina' die ze schreef en me bezorgde nadat ik haar vertelde dat we de Vaginamonologen van Eve Ensler zouden spelen. Mijn grootmoeder schreef namelijk veel; heel veel. Lege verlopen agenda's pende ze vol met rijmen en verzen. Zo kende ik mijn grootmoeder van kindsaf. Voor mij de normaliteit zelve. Voor anderen blijkbaar alles behalve. Ik liet de tekst lezen aan mijn podiumdocent. Verbouwereerd was hij. Deze tekst mòest deel uitmaken van onze voorstelling.

Een andere docent die audio gaf raadde me aan een portret van haar te maken: een tijdsdocument. Ik herinner me vooral de intensiteit die ik voelde om dit te maken. Om met mijn grootmoeder op een bankje te zitten met een microfoon onder haar neus. De huisgeluiden op te nemen. De juiste woorden te zoeken om haar te omschrijven. De juiste sfeer, ritme en muziek te vinden. (De docu haalde trouwens de 2de plaats in de RVU Radioprijs).


nu is het huis

weg

de tulpen

weg

het sissende vlees

weg

haar man op wie ze verliefd was tot haar laatste zucht

weg

zijzelf

weg

haar stem

aanwezig


::::::::::::::


En de tekst waar ik het over had? Die gaat zo:


MIJN VAGINA

De vagina is de bloemkelk

waarin ik het zaad

van mijn geliefde ontvang.


Zij is de deur naar nieuw leven.

Het meest intieme van mijn lichaam.

Het zachtste, het gevoeligste.


Mijn eigen bezit waarover ik waak

en alleen geef

aan hem die mij en ikzelf lief heb.


Zij is een instrument van vervoering,

van één en één versmelting,

een scheppend gebeuren.


De vagina is de gevoeligste creatie

die de schepper ooit maakte.


Haar taal is uniek,

door ieder verstaanbaar, voelbaar.

Vagina, Ge zijt mij zo dierbaar.

Door U mocht ik leven ontvangen en geven.

Gij zijt de binding in ons huwelijksleven.






78 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page